| Agacinska |
|
|
| |
| Dołączył: 12 Wrz 2011 |
| Posty: 12 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: Lbn
Płeć: K |
|
|
 |
|
 |
|
witam,
od niedawna mam królika, w ramach adopcji, dwuletni piękny biszkoptowy samczyk. Poprzedni właściciele chyba się nim w ogóle nie zajmowali, bo:
-jak się otworzy mu klatkę to wygląda z niej ale nie odważy się wyjść
-nie da się wziąć na ręce a raczej wzięcie go na ręce skończyłoby się pogryzieniem opiekuna lub/i zawałem serca królika
-dał się po jakimś czasie głaskać po pyszczku, ale na próbę pieszczoty po grzbiecie reaguje zesztywnieniem i nerwowością
-bierze jedzenie z ręki, tzn wyrywa je i idzie zjeść w kąciku
-po obwąchaniu ręki delikatnie ją obgryza.
Miałam wcześniej ponad 11 lat królika, od maleńkości, samiczkę, i ona była w zasadzie jak pies - chodziła wszędzie za nami, przymilała się o głaskanie, lizała po rękach, po twarzy, wszędzie było jej pełno. a ten królik, jak się go wypuści z okazji czyszczenia klatki (nie wyciągam go na siłę bo boję się że się kompletnie zniechęci) to przycupnie gdzieś w kąciku i siedzi tam...  bardzo mi go żal i chciałabym, żeby mógł być tak samo beztroskim, wesołym kicajkiem, jakim była moja poprzednia pupilka. Czy po dwóch latach można jakoś odbudować zaufanie królika do ludzi i przywrócić mu radość z odkrywania nowych rzeczy??? |
|
Ona właściwie 
Gdyby nie nowotwór to pewnie by rekordy króliczego życia pobiła, bo każdy jeden wet jak mówiłam, że 11 lat żyła, to taaakie oczy robił 
matko jakie cuda teraz mają dla zwierzaków... 
powiedzcie mi co z tego warto kupić królikowi? jakieś dzwonki z ziołami, tunele wierzbowe, masakra! muszę na nowo nauczyć się królikiem zajmować widzę, bo 'za moich czasów' to były tylko mieszanki lub granulaty i trawa i zioła z łąki 
a tu cuda wianki 
no ale on ma chyba "alergie" na siano. Dzwonki kupowalam pare razy i moj za tym przepadal tak ze trudno mi bylo odgonic uszatego od dzwonka, gdyby nie moja interwencja to by chyba zjadl calego na raz. Polecam papaya fruit tabletki, powinny byc w kazdym domu krolikomaniaka, mam nadzieje ze nasza forumowa kolezanka Simran bedzie zbierala zamowienia bo jej wet sprzedaje je w super cenie.
Poszłam z nią do weta, dał jakiś zastrzyk, ale kazał przyjść uśpić jakby nie pomogło. Na operację się nie kwalifikowała, za stara... Nie zdążyłam uśpić, sama odeszła. Ech płakałam tak samo jak po śmierci babci, pół życia ze mną spędziła...