| agusia113 |
|
|
| |
| Dołączył: 08 Wrz 2008 |
| Posty: 417 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: Biała Podlaska
Płeć: K |
|
|
 |
|
 |
|
Tak , sprawa juz dawno trafiła do sądu, postaram się wkleić ostateczna decyzję sądu.
Oto ona :
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w Lubinie postanowieniem z dnia 28 lutego 2007 r. sygn. akt 4 Ds. 933/06 umorzył śledztwo w sprawie:
1. zabicia ze szczególnym okrucieństwem psa rasy GOLDEN – RETRIEVER o imieniu OZZY w dniu 17 sierpnia 2006r. , w Lubinie, w ten sposób, że Agnieszka W****** używając nieustalonego narzędzia tępego, krawędzistego zadała w/w psu uderzenia powodując obrażenia w postaci podbiegnięcia krwawego krwawego obrębie skóry i tkanki podskórnej z obrzękiem okolicy łopatek oraz podbiegnięcia krwawego w mięśniach szkieletowych okolicy lędźwiowej, obu kończyn tylnych i kończyny przedniej lewej, w następstwie czego wystąpiła ostra niewydolność krążenia i wstrząs pourazowy skutkujące zgonem psa tj. o przestępstwo z art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997r., o ochronie zwierząt, wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk
2. zaistniałego zaistniałego dniu 17 sierpnia 2006r. , w Lubinie przywłaszczenia powierzonego psa rasy GOLDEN – RETRIEVER o imieniu OZZY przez Agnieszkę W****** tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 1 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk
3. nakłonienia przez Agnieszkę W****** w dniu 23.08.2006r., w Lubinie, Marka D***** - lekarza weterynarii do wystawienia dokumentu poświadczającego nieprawdę w postaci zaświadczenia lekarsko – weterynaryjnego, weterynaryjnego którym stwierdzono fakt eutanazji psa rasy GOLDEN – RETRIEVER, w sytuacji gdy zdarzenie takie nie miało miejsca tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 271 § 1 kk wobec stwierdzenia, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk
4. poświadczenia w dniu 23.08.2008r., w Lubinie nieprawdy przez lekarza weterynarii Marka D***** w dokumencie w postaci zaświadczenia lekarsko – weterynaryjnego, weterynaryjnego ten sposób, że lekarz weterynarii w zaświadczeniu wpisał, iż dokonał eutanazji psa rasy GOLDEN – RETRIEVER, w sytuacji gdy zdarzenie takie nie miało miejsca tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 kk, wobec stwierdzenia, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk
5. znęcania się ze szczególnym okrucieństwem nad psem rasy GOLDEN – RETRIEVER w dniu 13 sierpnia 2006r., w Lubaniu, w ten sposób, że nieustalona osoba posługująca się nieustalonym narzędziem tępym krawędziastym zadała psu uderzenia powodując obrażenia w postaci podbiegnięcia krwawego krwawego w mięśniach szkieletowych okolicy lędźwiowej, obu kończyn tylnych i kończyny przedniej lewej, a następnie bez zapewnienia właściwej opieki weterynaryjnej, porzuciła psa, który oprócz w/w obrażeń był zagłodzony, zapchlony i posiadał mocno powiększone jądro tj. o przestępstwo z art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r., o ochronie zwierząt, wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa, na podstawie art. 322 § 1 kpk.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła strona pokrzywdzona Fundacja dla Ratowania bezdomnych Zwierząt EMIR reprezentowana przez pełnomocnika adw. Tatianę Rott zarzucając zaskarżonemu postanowieniu:
· obrazę przepisów postępowania karnego, które miały wpływ na jego wynik, w szczególności art. 167 kpk, art. 297 § 1 kpk i art. 201 kpk – polegającą na nie przeprowadzeniu, zebraniu, zabezpieczeniu w niezbędnym zakresie dowodów, w tym nie przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego prof. dr hab. Zenona Sołtysiaka z protokołem badania i protokołem sekcji psa przeprowadzonej przez prof. dr hab. Janusza Madera z Katedry anatomii Patologicznej, Patofizjologii, Mikrobiologii i Weterynarii Sądowej Akademii Rolniczej we Wrocławiu,
· obrazę art. 2 § 1 i 2 kpk, art. 7 kpk, art. 297 § 1 kpk polegającą na nie wyjaśnieniu istotnych okoliczności sprawy, całkowicie błędną i dowolną ocenę stanu faktycznego sprawy, w szczególności ustalenie, że postępowanie dowodowe nie dostarczyło dowodów, przemawiających w sposób nie budzący wątpliwości, że Marek D**** popełnił przestępstwo poświadczenia nieprawdy, a Agnieszka W****** nakłoniła Marka D***** do wystawienia dokumentu poświadczającego nieprawdę, podczas gdy z materiału dowodowego wynika, w szczególności z badania sekcyjnego, iż bezpośrednią przyczyną zgonu psa OZZY była ostra niewydolność krążenia i wstrząs pourazowy powodowany urazem zadanym narzędziem tępym, krawędzistym – a nie eutanazja przy użyciu Morbitalu,
· błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, ze nastąpiło przeniesienie prawa własności psa OZZY na rzecz Agnieszki W******, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że była ona tylko posiadaczem zależnym, a przeniesienie prawa własności malo nastąpić po podpisaniu umowy adopcyjnej oraz polegający na przyjęciu, że pies został jej przekazany do swobodnego dysponowania, podczas gdy została ona upoważniona jedynie do opieki nad psem, i w konsekwencji bezzasadne umorzenie postępowania w tym zakresie na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.
Wobec powyższego wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Prokuratorowi Rejonowemu w Lubinie do ponownego rozpoznania, z równoczesnym uwzględnieniem uzupełnienia tego postępowania przez przeprowadzenie wskazanych dowodów.
Ponadto żaląca w uzasadnieniu podniosła, iż umorzenie postępowania w niniejszej sprawie jest przedwczesne i nieuzasadnione. Zarzuciła brak przeprowadzenia dowodu z opinii zespołu innych biegłych wobec sprzeczności i niejasności w zgromadzonych w sprawie opiniach biegłych. Wskazała, iż niejasności opinii polegają m.in. na tym, iż prof. dr hab. Zenon Sołtysiak jednej strony zgadza się z opinią prof. dr Hab. Janusza Madera zawartą w protokole sekcyjnym ustalającym przyczynę zgonu psa OZZY , przychyla się do stwierdzenia, że brak było typowych zmian opłucnej ściennej i płucnej oraz worka osierdziowego i mięśnia sercowego występujących po podaniu Morbitalu i nie kwestionuje ustalenia prof. dr. hab. Janusza Madera o braku miejsc wkłucia, a z drugiej strony stwierdza, że nie jest możliwe podważenie twierdzenia lek.wet. Marka D*****, że w dniu 17.08.2006r. podał psu dokomorowo Morbital. Podnosi także fakt, iż z badania sekcyjnego wynika, iż bezpośrednią przyczyną zgonu psa OZZY była ostra niewydolność krążenia i wstrząs pourazowy powodowany urazem zadanym narzędziem tępym, krawędziastym, a nie eutanazja wykonana przy użyciu Morbitalu. Żaląca zarzuca także, iż nie wyjaśniono z jakiego powodu Agnieszka W****** zwróciła się o wystawienie zaświadczenia o eutanazji dopiero w dniu 23.08.2006r. oraz dlaczego jako przyczynę eutanazji podano nowotwór jąder, skoro dokonujący eutanazji lekarz weterynarii nie wykonał badań histopatologicznych histopatologicznych morfologicznych krwi.
Wobec powyższego w ocenie żalącej postanowienie Prokuratora Rejonowego Lubinie o umorzeniu śledztwa w niniejszej sprawie wobec tylu rodzących wątpliwości jest niezasadne.
Sąd uznał, iż zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do wyczerpania ustawowych znamion czynów zabronionych określonych w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997r., o ochronie zwierząt, art. 18 § 2 kk w zw. z art. 271 § 1 kk oraz art. 271 § 1 kk wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie ich popełnienia oraz przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art.1 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt z uwagi na fakt , iż czyn ten czyn nie zawierał znamion czynu zabronionego. Z kolei postępowanie dotyczące popełnienia przestępstwa z art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997r. o ochronie zwierząt zostało zasadnie umorzone wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa.
Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw zdaniem Sądu do podważenia zasadności decyzji merytorycznej, podjętej w niniejszej sprawie i tym samym jej uchylenia. Nie znajduje uzasadnienia także zarzut skarżącej, dotyczący naruszenia procedury karnej w toku postępowania prowadzonego w przedmiotowej sprawie. W ocenie Sądu wykonane zostały wszystkie czynności umożliwiające wydanie orzeczenia.
Podnoszony przez skarżącą zarzut, iż uzyskana w toku postępowania opinia biegłego prof. dr hab. Zenona Sołtysia jest niespójna i nielogiczna oraz nie udziela odpowiedzi na wszystkie pytania jest w ocenie Sądu niezasadny. Opinia ta jest jedyną opinią w sprawie, bowiem znajdujący się w aktach sprawy protokół badania stanowi jedynie dowód przeprowadzenia sekcji zwłok przez prof. dr hab. Janusza Madera, w którym stwierdził on u psa bardzo liczne, rozległe wylewy krwi tła urazowego z następowym wstrząsem potraumatycznym z ostrą niewydolnością krążenia oraz uznał brak zmian morfologicznych typowych dla podania Morbitalu. Chybiony jest zatem w ocenie Sądu zarzut skarżącej dotyczący sprzeczności powyżej przeprowadzonych badań z wydaną opinią prof. dr hab. Zenona Sołtysia, bowiem potwierdzają one wnioski zawarte w przedmiotowej opinii. Zbędne jest tym samym powołanie kolejnego biegłego w niniejszej sprawie. Sąd nie znalazł przesłanek określonych w art. 201 kpk uzasadniających powołanie kolejnych biegłych. Biegły Zenon Sołtysia wskazał w swej opinii mechanizm powstania i rodzaj obrażeń, przyczyny i czas śmierci psa. Wiarygodność jego opinii potwierdza fakt, iż to on dokonywał oględzin i sekcji zwłok psa.
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego obrazy art. 2 § 1 i 2, art. 7 kpk i art. 297 § 1 kpk w ocenie Sądu nie znajduje on także podstaw w zebranym materiale dowodowym. Zdaniem Sądu w toku postępowania przygotowawczego przeprowadzono szereg czynności dowodowych, które jednak nie dostarczyły wystarczających podstaw za uznaniem Marka D**** w sposób nie budzący wątpliwości popełnił przestępstwo poświadczenia nieprawdy oraz potwierdzających okoliczności nakłonienia go przez Agnieszkę W****** do poświadczenia nieprawdy.
W ocenie Sądu materiał dowodowy zebrany w sprawie nie dał podstaw do podważenia prawdziwości zapisu dokonanego w książce leczenia zwierząt pod poz. 67 z dnia 17 sierpnia 2006r. o uśpieniu psa rasy Gulden – Retriever poprzez podanie Xylapanu i Morbitalu. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało istnienia dowodów podważających prawdziwość zeznań Marka D., Agnieszki W., Katarzyny S. i Michała K. na okoliczność uśpienia psa. Również obecność wspomnianego psa przed gabinetem weterynaryjnym potwierdziła świadek Emilia P. Na uwagę zasługuje zdaniem Sądu okoliczność, iż prof. dr hab. Janusz Madej w protokole badania wskazał, że zmian morfologicznych podania „morbitalu” nie stwierdzono, zaznaczając w zeznaniach, iż nie można jednak wykluczyć podania tego środka w inny sposób. Także prof. dr hab. Zenon Sołtysia wskazał, iż wysoce prawdopodobne jest, że obrażenia stwierdzone podczas sekcji zwłok w postaci podbiegnięć krwawych lub krwiaków u psa mogły być skutkiem doznanych obrażeń przed jego znalezieniem w Lubaniu 13.08.2006r. i nie zostały klinicznie wykazane przez lekarzy weterynarii, gdyż znajdowały się w fazie organizacji. Stwierdził jednakże, iż dwukrotne podanie środka do eutanazji dokomorowo w trakcie czynności skurczowej i rozkurczowej serca wymaga dużej praktyki, to brak podstaw, by podważyć twierdzenia lekarza weterynarii Marka D., który dokonał eutanazji psa w powyższy sposób. Na uwagę zdaniem Sądu zasługuje także fakt, iż prof. dr hab. Janusz Madej w trakcie sekcji nie widział miejsc wkłucia. Wskazać należy, iż jedynym dowodem, który w sposób bezsporny rozstrzygnąłby tą okoliczność byłby pozytywny wynik badań z Instytutu Weterynaryjnego w Puławach na obecność w sercu czy innych narządach wewnętrznych metabolitów pentobarbitalu ( Morbitalu). Jednak w trakcie sekcji nie zostały pobrane wycinki narządów celem przeprowadzenia szczegółowych badań, a tym samym nie ma już możliwości uzyskania takiego wyniku.
W ocenie Sądu brak jest tym samym również dowodów wskazujących na to, że Agnieszka W. nakłoniła Marka D. do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o eutanazji psa, a Marek D. potwierdził nieprawdę wydając przedmiotowe zaświadczenie.
Zdaniem Sądu podnoszony przez skarżącą zarzut błędu w ustaleniach faktycznych nie zasługuje także na uwzględnienie. Przeprowadzone w toku postępowania przygotowawczego czynności nie pozwalają bowiem przyjąć, iż Agnieszka W. swoim postępowaniem wyczerpała znamiona sprzeniewierzenia. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził okoliczność, iż w dniu 16 sierpnia 2006 r pies rasy Golden – Retriever został powierzony Agnieszce W., jednakże jako posiadaczowi zależnemu, bez przeniesienia prawa własności. Sąd stanął na stanowisku, iż w świetle zgromadzonych dowodów Agnieszka W. była przeświadczona, że pies został powierzony jej do swobodnego nim dysponowania i stała się jego właścicielem.
Sąd zauważył, iż okoliczność uśpienia psa dokonana przez Agnieszkę W. oraz nie podpisanie przez nią umowy adopcyjnej nie daje podstaw do przyjęcia sprzeniewierzenia. Żaden bowiem z przedstawionych dowodów nie wskazuje, aby działała ona w celu włączenia psa do swego majątku i pozbawienia prawa własności nad nim jego prawnego właściciela.
Sąd uznał po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, iż słuszna była decyzja Prokuratora o umorzeniu śledztwa w opisanej sprawie z uwagi na fakt, iż brak jest podstaw do uznania, że opisane przez żalącego w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa zachowania noszą znamiona czynów zabronionych dostatecznie uzasadniają podejrzenie ich popełnienia.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał postanowienie Prokuratora w przedmiocie umorzenia śledztwa za zasadne i postanowił jak na wstępie.
 |
|
ale to szczegóły tworzą całość = diabeł tkwi w szczegółach.
