KazioR |
Administrator |
|
|
Dołączył: 20 Wrz 2005 |
Posty: 2728 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: Kraków Płeć: M |
|
|
|
|
|
|
Choroba wywoływana jest przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria i może przybierać postać jelitową lub wątrobową. Zakażenie następuje przez przewód pokarmowy. Najczęściej chorują sztuki młode, zaraz po odsadzeniu. Króliki chore są senne i apatyczne, nie jedzą, mają matową i nastroszoną sierść. Pojawia się uporczywa biegunka, prowadząca szybko do odwodnienia organizmu i śmierci. W postaci wątrobowej dodatkowo występuje obrzęk wątroby, zażółcenie błon śluzowych i częste oddawanie moczu. Leczenie polega na podawaniu zaleconych przez służby weterynaryjne leków. Najczęściej stosuje się jednak w żywieniu granulat zawierający w swoim składzie środki kokcydiostatyczne.
Coccidiosis - łac.
Kokcydioza - jest chorobą pasożytniczą występującą w postaci jelitowej i wątrobowej. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób inwazyjnych występujących u królików. Po raz pierwszy kokcydioza u królika stwierdzona została w 1838 roku. Choroba szeroko rozpowszedniona w świecie. Choroba występuje najczęściej w okresie letnio-jesiennym, natomiast w pomieszczeniach zamkniętych - zimą. Kokcydioza nasila się w złych warunkach hodowlanych. Czynnikiem chorobotwórczym są pierwotniaki należące do rzędu Coccidia, rodzaju Eimeria. U królika stwierdzono 12 gatunków Eimeria (11 w przewodzie pokarmowym i 1 gatunek w wątrobie).
Cykl rozwojowy kokcydii składa się z czterech podstawowych etapów; sporogonii, merogonii, gametogonii i zapłodnienia. Wydalona z jelit (na zewnątrz) zygota dojrzewa w środowisku zewnętrznym, plotoplazma kurczy się i powstają cztery sporoblasty, z których powstają sporocysty, a w nich sporozoity - tworzą one oocysty, będące formami inwazyjnymi o różnej wielkości 11 - 43 x 9 - 27 um. W przewodzie pokarmowym królika, otoczka oocysty ulega pod wpływem enzymów trawiennych, rozpuszczeniu i uwalniają się sporozoity, które wnikaja do nabłonka jelita, gdzie przekształcają się w schizonty. Po 3 - 4 dniach powstaje z nich 50 merozoitów pierwszej generacji. Nowa generacja pojawi się za 4 - 5 dni, przy czym powstałe merozoity zajmują i niszczą coraz to nowe komórki nabłonkowe. Zarażenie występuje w wyniku pobrania wraz z pokarmem oocyst inwazyjnych.Oocysty mogą być przenoszone przez ptaki, muchy, żuki, szczury.
W zależności od tego którym gatunkiem kokcydii nastąpi zarażenie, rozróżniamy dwie postacie choroby - wątrobową i jelitową. Do objawów ogólnych występujących przy obu postaciach zaliczamy; utratę łaknienia, osowiałość, osłabienie, biegunki - kał bryłowaty i śluzowy, niedokrwistość, nastroszony i matowy włos oraz wyniszczenie organizmu. Przy postaci wątrobowej dodatkowo obserwuje sie ; silne powiększenie wątroby, wzdęcia brzucha, częste oddawanie moczu i wychudzenie. Do preparatów skutecznych w leczeniu kokcydiozy zalicza się: preparaty furanowe - Furacoccid, Nitrofurazon, Furazol W, Endofuran, preparaty sulfamidowe - Sulfametazyna, Sulfatyf, Sulfaguanidyna Socatyl. Można również stosować jeden z dostępnych na naszym rynku preparatów: Cytostat R, Salinomycyna, Baycox, Robenidyna, Lerbek (lub paszę pełnoporcjową z kokcydiostatykiem). W badaniach terenowych wykazano, że Vetrocox jest lekiem mało toksycznym i dobrze znoszonym przez leczone króliki.
(opis "Choroby królików" Włodzimierz A. Gibasiewicz)
Informacje z sieci.
Kokcydioza.
Coccidia jest pierwotniakiem z rodzaju Eimeria. Synonimy : Mynocystis stiedae, Coccidium oviforme, Coccidium cuniculi. Pierwotniak ten występuje w wiekszości króliczej populacji w organizmach królików, jednakże rzadko wykazuje objawy choroby. Rozróżnia się 12 gatunków Eimeria, jednakże tylko kilka z nich są niebezpieczne dla królika. Nie wszystkie króliki wykazują objawy, niektóre króliki są nosicielami przez całe swoje życie. W jakich warunkach pierwotniak uaktywnia się? Po osłabieniu systemu immunologicznego królika wskutek takich czynników jak: stres, niewłaściwe warunki higieniczne w obszarze, gdzie przebywa królik ( klatka, kuweta, poidełko na wodę itp. ) a także na skutek niewłaściwej diety. króliki zarażają się odchodami zawierającymi pierwotniaka od innych królików, przy kontakcie z sierścią chorego królika. Najczęściej cekotrofy ( kał nocny królika ) nie zawiera zarazków. Drugą możliwoącią zarażenia się jest pobranie oocyst wraz z pokarmem bądź wodą ( niehigieniczne warunki sprzyjają rozwojowi pasożyta ). Nosicielami są także ptaki i insekty. Pierwotniak atakuje cały system jelitowy a czasem i wątrobę tak królika, jak i innych zwierząt.
Zazwyczaj ujawnia się u młodych króliczków, które nie potrafią z nim walczyć. Przy średnim zaawansowaniu choroby kliniczne objawy mogą być w ogóle niewidoczne. Silnie zaatakowany organizm królika pokazuje objawy zbliżone do objawów infekcji nerek ( częste oddawanie moczu ), czasami królik przestaje jeść bądź ma biegunkę, w rzadkich przypadkach królik może wykazywać objawy osłabienia, być apatyczny. Występują dwa rodzaje kokcydiozy: Kokcydioza wątrobowa - Jedynie jeden gatunek : E. stiedae atakujący nerki królika, jest odnajdywany poza ich obszarem przewodu jelitowego królika - w wątrobie. Objawy zależą od ilości wykształconych oocyst. Młode króliczki są bardziej podatne na chorobę. Zaatakowne pierwotniakiem króliczki mogą być anorektyczne, a ich sierść traci połysk. Choroba uaktywnia się nagle, a śmierć króliczka może nastąpić szybko. Króliki zazwyczaj poddają się chorobie w 1 m-cu zaatakowania przez pierwotniaka.
Diagnoza tej formy kokcydiozy polega na obserwacji całkowitych i mikroskopijnych zmian razem z występowalnością oocyst w przewodzie żółciowym. Obserwacja wrażliwości wątroby na pierwotniaka zdiagnozowana mikroskopijnie często pokazuje oocysty. Oocysty mogą być także łatwo wykryte w odchodach królika. - Kokcydioza jelitowa - Inne najczęściej występujące gatunki Coccida, to : E. perforans, E. magna , E. media i E. irressidua. Ten rodzaj kokcydiozy może zaatakować zarówno króliki przebywające w bardzo dobrych warunkach sanitarnych jak i te, których warunki higieny w klatkach, kuwetach, pojemnikach na jedzenie i wodę pozostawiają wiele do życzenia. Infekcje mają mniej groźny przebieg, a królik często nie wykazuje żadnych objawów choroby. W czasie kuracji poleca się zbadanie wszystkich króliczków mających kontakt z chorym. Stosowanych jest wiele leków u królików, jednak najbardziej skuteczne są leki z grupy sulfamidów : sulfamethazine i trimethoprim. |
|